Kancelaria SPCG wygrała przed Naczelnym Sądem Administracyjnym spór z Szefem Krajowej Informacji Skarbowej w sprawie wykładni przepisów dotyczących opodatkowania przychodów komplementariusza z tytułu udziału w zysku spółki komandytowej, tj. art. 30a ust. 1 pkt 4 i ust. 6a-6d oraz art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spór dotyczył tego, czy przy wypłacie przez spółkę w ciągu roku podatkowego na rzecz komplementariusza zaliczek na poczet jego udziału w zysku spółki komandytowej, kiedy nie jest jeszcze znana kwota podatku dochodowego od osób prawnych, jaki należny będzie od spółki za dany rok podatkowy, spółka ta, jako płatnik, ma obowiązek pobrać i odprowadzić od takich wypłat zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy p.d.o.f.

Naczelny Sąd Administracyjny podzielił stanowisko SPCG oraz Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, które orzekały w sprawie w pierwszej instancji, że dopóki nie jest znana kwota podatku dochodowego należnego od spółki komandytowej za dany rok podatkowy, dopóty nie ma możliwości obliczenia podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 w zw. z ust. 6a ustawy p.d.o.f., a więc obowiązek podatkowy po stronie komplementariusza nie przekształca się w zobowiązanie podatkowe.

Stanie się to dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego oraz po ustaleniu kwoty podatku dochodowego należnego od spółki komandytowej, zgodnie z art. 19 ustawy p.d.o.p., co umożliwi ustalenie kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego należnego od komplementariusza w związku z uzyskanym przez niego przychodem z tytułu udziału w zysku spółki komandytowej, a to zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy p.d.o.f.
Oznacza to, że przy wypłacie w ciągu roku podatkowego na rzecz komplementariusza zaliczek na poczet udziału w zysku spółki komandytowej, spółka ta nie ma obowiązku pobierania i wpłacania na rachunek właściwego urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 i ust. 6a ustawy p.d.o.f.

NSA uznał, że nie ma uzasadnienia stanowisko, jakoby obowiązek taki istniał, a nadpłacony w takich sytuacjach podatek dochodowy od osób fizycznych miał być odzyskiwany przez komplementariusza po zakończeniu danego roku podatkowego w trybie postępowania o stwierdzenie nadpłaty.

NSA podkreślił, że instytucja stwierdzenia nadpłaty podatku nie może być traktowana jako element corocznego rozliczenia podatkowego po stronie komplementariusza, gdyż ze swej istoty jest to instytucja szczególna, mająca zastosowanie wyłącznie w sytuacjach przewidzianych we właściwych przepisach Ordynacji podatkowej. Postępowania przed NSA były prowadzone pod sygn. II FSK 1387/21, 1389/21, 1429/21, 1430/21, 1482/21, 5/22, 70/22, 71/22, 498/22, 509/22, 769/22 i 891/22.

Postępowania prowadziła adwokat Agnieszka Soja – Partner SPCG.