Otrzymanie przez komandytariusza środków pieniężnych należących do spółki przy jej likwidacji nie stanowi transakcji kontrolowanej - – interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 listopada 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.358.2020.3.SG.

Przedmiotem interpretacji było ustalenie czy otrzymanie przez komandytariusza likwidowanej spółki komandytowej środków pieniężnych, które pozostały w spółce po realizacji inwestycji deweloperskiej, stanowi transakcję kontrolowaną, podlegającą obowiązkowi dokumentacyjnemu w zakresie cen transferowych. Wnioskodawca twierdził, że co prawda nie można w tym przypadku mówić o transakcji kontrolowanej, jednak zdarzenie to i tak podlega obowiązkowi dokumentacji.

Dyrektor KIS uznał jednak, że tego rodzaju zdarzenie nie ma charakteru gospodarczego, lecz jest to określona czynność, która wynika z przepisów Kodeksu spółek handlowych nakładających na spółkę komandytową określone obowiązki wobec jej wspólników w sytuacji likwidacji tej spółki, a przez to nie podlega obowiązkowi dokumentacyjnemu w zakresie cen transferowych.

Otrzymanie i zwrot subwencji z Tarczy Finansowej nie rodzi skutków w podatku dochodowym - – interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 listopada 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.707.2020.2.AP.

Interpretacja Dyrektora KIS dotyczyła osoby fizycznej będącej komplementariuszem w spółce komandytowej, która otrzymała subwencję z Tarczy Finansowej PFR. Wątpliwości wnioskodawcy dotyczyły skutków otrzymania, wykorzystania i zwrotu subwencji na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Organ podatkowy wskazał, że kwota stanowiącej subwencję zwrotnej pożyczki z PFR nie stanowi przychodu, a z kolei kwota zwrotu pożyczki nie podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu.  Ponadto wydatki sfinansowane ze środków z tej pożyczki mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodu na zasadach ogólnych.

Ponadto Dyrektor KIS wypowiedział się w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania do wynagrodzeń pracowniczych i należnych od nich składek na ubezpieczenie społeczne z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Organ uznał, że jeżeli wydatki te w części sfinansowanej ze środków FGŚP nie zostały uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów, to uzyskane dofinansowanie nie stanowi przychodu podatkowego.

Spółka holdingowa ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu usług doradztwa w zakresie badania rynku pod kątem nabycia udziałów w innej spółce - – wyrok TSUE z dnia 12 listopada 2020 r., sygn. C-42/19.

Przedmiotem rozstrzygnięcia było ustalenie, w jakim zakresie spółka będąca tzw. holdingiem mieszanym jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego. Holdingiem mieszanym jest spółka, która obok działalności polegającej na posiadaniu udziałów w innych spółkach, która nie podlega opodatkowaniu VAT, prowadzi również działalność gospodarczą.

Trybunał orzekł, że holding mieszany jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem usług doradztwa w zakresie badania rynku pod kątem nabycia udziałów w innej spółce, również wówczas, gdy nabycie to ostatecznie nie miało miejsca. Jednocześnie w ocenie Trybunału podmiot taki nie jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego od prowizji zapłaconej instytucji kredytowej za zorganizowanie i opracowanie struktury pożyczki obligacyjnej przeznaczonej na inwestycje
w określonym sektorze, jeżeli nie doszły one ostatecznie do skutku, a kapitał uzyskany w drodze tej pożyczki został przekazany w całości spółce dominującej grupy w formie pożyczki.

Podatnik, który zaniechał inwestycji z uwagi na okoliczności niezależne od jego woli, nie jest zobowiązany do korekty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług nabytych w celu dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu - – wyrok TSUE z dnia 12 listopada 2020 r., sygn. C-734/19.

Wyrok został wydany w stanie faktycznym, w którym spółka dokonała wydatków na nabycie towarów i usług w celu realizacji projektu budowlanego obejmującego biurowiec
i centra handlowe, które miała następnie oddać w najem. Ostatecznie spółka zrezygnowała z realizacji inwestycji.

TSUE uznał, że jeżeli podatnik ma wciąż zamiar wykorzystywać nabyte towary i usługi w celach dokonania podlegających opodatkowaniu transakcji, nie można uznać, że nastąpiła zmiana okoliczności uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia VAT. Obowiązek korekty podatku naliczonego powstaje dopiero w sytuacji, gdy podatnik nie zamierza już wykorzystywać nabytych towarów i usług do celów wykonywania czynności opodatkowanych lub gdy wykorzystuje je do realizacji czynności zwolnionych z podatku.

W wyroku TSUE orzekł również w przedmiocie innego zagadnienia powstałego na kanwie omawianego stanu faktycznego, wskazując, że w braku umowy zlecenia bez reprezentacji nie znajduje zastosowania mechanizm agenta, w sytuacji, gdy podatnik wznosi budynek zgodnie z warunkami i wymogami innej osoby, której budynek ten ma być oddany w najem.

Opodatkowanie spółek komandytowych i regulacje dotyczące spółek nieruchomościowych od 2021 r.

W Dzienniku Ustaw opublikowano ustawę z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2123), o którym informowaliśmy w poprzednich newsletterach (paź 2020 i lis 2020).

Ustawa przewiduje m.in.

• nadanie spółce komandytowej statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych;
• przeniesienie obowiązku rozliczenia podatku z tytułu zbycia udziałów w tzw. spółkach nieruchomościowych ze sprzedawcy na spółkę nieruchomościową;
• podwyższenie limitu przychodów z bieżącego roku podatkowego z 1,2 mln euro do 2 mln euro uprawniających do korzystania z obniżonej 9% stawki podatku CIT;
• wprowadzenie obowiązku sporządzania i podania do publicznej wiadomości informacji o strategii podatkowej za rok podatkowy przez niektórych podatników.

Zasadnicza część nowych przepisów będzie obowiązywać od dnia 1 stycznia 2021 r.

Przepisy o tzw. estońskim CIT zostały opublikowane.

W Dzienniku Ustaw opublikowano ustawę z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, której założenia przedstawiliśmy w poprzednich newsletterach (paź 2020 i lis 2020). Ustawa wprowadza ryczałt od dochodów spółek kapitałowych, tzw. estoński CIT, z którego podatnicy będą mogli korzystać od 1 stycznia 2021 r.

Nowy ryczałt będzie wynosił 15% lub 25% podstawy opodatkowania, którą stanowić będzie zysk bilansowy podatnika, z możliwością obniżenia tych stawek o kolejne 5 pp. Możliwość skorzystania z ryczałtu będzie uzależniona od spełnienia szeregu warunków, do których zaliczać się będzie ponoszenie bezpośrednio nakładów na cele inwestycyjne.

Ponadto Minister Finansów pracuje nad przygotowaniem objaśnień podatkowych dotyczących stosowania nowych przepisów. Projekt objaśnień jest dostępny pod tym linkiem.

Ustawa SLIM VAT podpisana przez Prezydenta.

Prezydent podpisał ustawę z dnia 27 listopada o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo bankowe, znaną jako pakiet SLIM VAT (Simple Local and Modern Tax).

Ustawa wprowadza szereg nowych rozwiązań mających na celu ułatwienie rozliczania VAT przez podatników, w tym:

• usunięcie warunku uzyskiwania potwierdzeń odbioru faktur korygujących in minus w celu obniżenia podstawy opodatkowania oraz uregulowanie zasad rozliczania faktur korygujących in plus;
• wprowadzenie możliwości wyboru jednolitych zasad przeliczania walut obcych dla VAT i podatków dochodowych;
• wydłużenie z dwóch do sześciu miesięcy terminu na wywóz towarów w celu zastosowania stawki 0% przy opodatkowaniu zaliczek związanych z eksportem towarów;
• umożliwienie odliczenia podatku naliczonego od usług noclegowych nabywanych w celu odsprzedaży;
• wydłużenie terminu na odliczanie VAT do czterech okresów rozliczeniowych dla podatników rozliczających się miesięcznie;
• wyłączenie z obowiązku zapłaty z zastosowaniem mechanizmu split payment umownego potrącenia wierzytelności.

Projekt przewiduje także modyfikacje w zakresie wiążących informacji stawkowych, w tym ograniczenie ich ważności do pięciu lat. Zakłada się także zmiany w procedurze zwrotu VAT dla podróżnych.

Większość zmian wynikających z ustawy ma wejść w życie od 1 stycznia 2021 r. Do chwili obecnej ustawa nie została jednak opublikowana w Dzienniku Ustaw.

Ponowne odroczenie obowiązywania przepisów o poborze podatku u źródła.

Od 2019 r. obowiązują nowe przepisy ustaw o CIT i PIT, regulujące zasady rozliczania podatku u źródła. Jednak do chwili obecnej nie zaczęły obowiązywać art. 26 ust. 2e ustawy o CIT i art. 41 ust. 12 ustawy o PIT, z których wynika obowiązek odprowadzenia podatku u źródła bez możliwości zastosowania zwolnień i obniżonych stawek wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub przepisów szczególnych. Ich obowiązywanie było już kilkukrotnie odraczane. Aktualnie planowane jest kolejne odroczenie. Zgodnie z opublikowanymi projektami rozporządzeń Ministra Finansów, przepisy te pozostaną wyłączone w odniesieniu do:

• wypłat na rzecz nierezydentów mających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników;
• wypłat z tytułu dywidend i innych przychodów (dochodów) z udziału w zyskach osób prawnych na rzecz rezydentów.

Należy jednak pamiętać, że istotna część regulacji dotyczących rozliczania podatku u źródła uchwalonych w 2018 r. już obowiązuje. Dotyczy to w szczególności obowiązku dochowania należytej staranności przy weryfikacji warunków zwolnienia lub zastosowania obniżonej stawki podatku.

Jednocześnie Ministerstwo Finansów, na razie nieoficjalnie, zapowiada gruntowną nowelizację przepisów o podatku u źródła w 2021 r.

Plany dotyczące wprowadzenia e-faktur.

Ministerstwo Finansów poinformowało o planach wprowadzenia faktur ustrukturyzowanych, tzw. e-faktur. Nowe rozwiązanie ma polegać na wystawianiu i otrzymywaniu faktur za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, tj. Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF). Możliwość taka ma zostać wprowadzona jeszcze w 2021 r., a zachętą do jej stosowania ma być skrócony do 45 dni termin zwrotu VAT dla podatników wystawiających faktury wyłącznie w tej formie.

Zgodnie z wykazem prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów, projekt ustawy w tym zakresie ma zostać przyjęty przez rząd w I kwartale 2021 r. Ministerstwo Finansów zakłada, że proponowane rozwiązanie przyczyni się do wzmocnienia i uproszczenia kontroli prawidłowości rozliczania podatku VAT, a także do zwiększenia dochodów budżetu państwa. Ponadto w ocenie resortu pozwoli to na elektronizację i automatyzację procesów fakturowania i księgowania transakcji opodatkowanych VAT.

Jednocześnie resort finansów zapowiedział, że od 2023 r. stosowanie e-faktur będzie obligatoryjne.