Wydatki związane z nabyciem udziałów w innej spółce nie stanowią kosztów uzyskania przychodów z działalności operacyjnej - wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 lutego 2020 r., sygn. III SA/Wa 2086/19.

Spór w sprawie dotyczył spółki, która w celu rozwoju prowadzonej działalności nabywała udziały lub akcje w innych spółkach prawa handlowego. Spółka ponosiła szereg kosztów związanych z nabywaniem takich udziałów lub akcji, w tym kosztów usług doradczych.

W związku z powyższym spółka wystąpiła do organu podatkowego z pytaniem, czy wydatki na nabycie usług doradczych związanych z zawieranymi przez spółkę transakcjami mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów generowanych w ramach działalności operacyjnej. W ocenie spółki wydatki na usługi doradcze powinny być traktowane jako koszt oderwany od konkretnego strumienia przychodów, a związany z ogółem prowadzonej działalności gospodarczej.

Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Wskazał, że w związku z istnieniem różnych źródeł przychodów podatnicy mają obowiązek przyporządkowywania ponoszonych kosztów odpowiednio do przychodów z zysków kapitałowych oraz przychodów z działalności operacyjnej. W analizowanej sprawie wydatki na usługi doradcze powinny być traktowane jako koszty uzyskania przychodu z zysków kapitałowych. Za taką kwalifikacją przemawia wykładnia art. 7b Ustawy o CIT. W świetle tego przepisu przychody z udziałów/akcji zaliczane są do przychodów z zysków kapitałowych, a zatem wszystkie wydatki (bezpośrednie i pośrednie) związane z nabyciem udziałów/akcji powinny być przypisane do źródła przychodów, jakim są zyski kapitałowe.

WSA w Warszawie podzielił stanowisko zaprezentowane przez organ podatkowy.

Wydatki na usługi pośrednictwa handlowego nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e Ustawy o CIT - wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 marca 2020 r., sygn. III SA/Wa 1860/19.

Sprawa dotyczyła spółki, która w ramach działalności gospodarczej była wyłącznym dystrybutorem na terytorium Polski produktów grupy kapitałowej. Dla celów prowadzonej działalności spółka nabywała od podmiotu powiązanego usługi zaopatrzeniowe, mające na celu podniesienie wydajności i skuteczności działań związanych z procesem zakupowym oraz dystrybucją. W ramach świadczenia ww. usług podmiot powiązany był zobowiązany do dostarczenia na rzecz spółki usług marketingowych, usług badania rynku, usług zarządzania biurem, a także lodówek oraz materiałów reklamowych i biurowych („Usługi”).

Dostarczanie spółce Usług miało następować w ramach dwóch wariantów współpracy – wariantu pośrednictwa lub wariantu agencyjnego. W ramach wariantu pośrednictwa podmiot powiązany samodzielnie nabywał Usługi od podmiotów trzecich, a następnie odsprzedawał je na rzecz spółki, z doliczeniem odpowiedniej marży. W ramach wariantu agencyjnego Usługi były świadczone na rzecz spółki bezpośrednio przez podmiot trzeci, a podmiot powiązany uczestniczył w transakcji jedynie jako agent.

Spółka wystąpiła do organu podatkowego z pytaniem, czy wydatki ponoszone przez nią na nabywanie Usług od podmiotu powiązanego, niezależnie od przyjętego wariantu współpracy, podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e Ustawy o CIT. W ocenie spółki przedmiotowe wydatki powinny być traktowane jako wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usług i jako takie nie podlegają ograniczeniom wynikającym z art. 15e Ustawy o CIT.

Organ uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Zdaniem organu, wskazane przez spółkę wydatki mają charakter kosztów ogólnych związanych z działalnością spółki. Wydatki te mają charakter pomocniczy i są związane z czynnościami wspierającymi wytworzenie/sprzedaż produktów, a nie ich bezpośrednie wytworzenie i w związku z tym podlegają ograniczeniom wynikającym z art. 15e Ustawy o CIT.

WSA w Warszawie nie zgodził się ze stanowiskiem organu i uchylił zaskarżoną interpretację. WSA zaznaczył, że ocenę przedstawionej sytuacji należy przeprowadzić odrębnie w odniesieniu do każdego z przyjętych modeli współpracy (modelu pośrednictwa i modelu agencyjnego). W modelu pośrednictwa podmiot powiązany nie świadczy na rzecz spółki żadnych usług, a jedynie odsprzedaje usługi nabyte wcześniej od podmiotów trzecich. Stąd wydatki ponoszone przez spółkę w ramach tego modelu nie mieszczą się w dyspozycji art. 15e Ustawy o CIT, który dotyczy jedynie świadczenia usług. Natomiast w modelu agencyjnym usługa świadczona przez podmiot powiązany polegała na pośredniczeniu w zawieraniu umów między spółką i podmiotem trzecim i obsłudze tym umów. W takim zaś przypadku nie można mówić o podobieństwie do usług z art. 15e ust. 1 Ustawy o CIT, gdyż przepis ten odnosi się jedynie do usług doradztwa, zarządzania czy kontroli.

Wydatki ponoszone przez pracodawcę na zapewnienie noclegów dla pracowników stanowią dla nich przychów podlegający opodatkowaniu PIT - wyrok NSA z dnia 6 marca 2020 r., sygn. akt. II FSK 800/18.

Sprawa dotyczyła osoby fizycznej będącej obywatelem Niemiec, która została oddelegowana do pracy w Polsce. W związku z tym oddelegowaniem pracodawca zwracał pracownikowi wydatki poniesione na wynajem miejsc noclegowych, które były związane z jego pobytem na terytorium Polski w celu wykonywania pracy.

Podatnik wystąpił do organu podatkowego z pytaniem, czy zwracane mu koszty noclegów będą stanowiły dla niego przychód podlegający w Polsce opodatkowaniu PIT. Organ podatkowy wskazał, że za świadczenia nieodpłatne mogą być uznane takie świadczenia, które: po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie), po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść, po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W analizowanym stanie faktycznym pracodawca, pomimo braku ciążącego na nim obowiązku nałożonego przepisami prawa, zwracał pracownikowi koszty noclegów ponoszonych w okresie oddelegowania. Wartość tego świadczenia stanowi dla pracownika przychód z innych nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT. Jest to bowiem świadczenie, którego otrzymanie jest związane z wykonywaniem zadań służbowych w miejscu oddelegowania. W przypadku braku takiego świadczenia ze strony pracodawcy pracownik musiałby ponieść przedmiotowy wydatek samodzielnie. Zatem przyjęcie tego rodzaju świadczenia oferowanego przez pracodawcę leży w interesie pracownika, gdyż jest równoznaczne z uniknięciem przez niego wydatku na zakwaterowanie, jaki musiałby ponieść dla wykonania obowiązków służbowych zgodnie z postanowieniami umowy, którą zawarł z pracodawcą.

Stanowisko organu podatkowego zostało potwierdzone przez NSA. Należy podkreślić, że jest to kolejne niekorzystne dla podatników orzeczenie NSA w tym zakresie. Takie stanowisko zostało również zaprezentowane w wyrokach NSA z dnia 5 lutego 2020 r. (sygn. II FSK 677/18, sygn. II FSK 827/18) oraz z dnia 29 listopada 2018 r. (sygn. II FSK 799/18).

Wydatki poniesione w związku z procesem sądowym nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży akcji - wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 marca 2020 r., sygn. I SA/Po 17/20.

Wyrok dotyczył podatnika, który w ramach przyjętego u pracodawcy programu motywacyjnego otrzymał akcje spółki akcyjnej. Już po przyznaniu podatnikowi tych akcji walne zgromadzenie spółki podjęło uchwałę o zmianie zasad programu motywacyjnego, która przewidywała zmniejszenie liczby akcji przysługujących podatnikowi.

Podatnik wystąpił na drogę sądową w celu stwierdzenia nieważności ww. uchwały. Postępowanie sądowe zakończyło się wynikiem pozytywnym dla podatnika. Dla potrzeb tego postępowania podatnik poniósł określone wydatki związane z doradztwem prawnym i zastępstwem procesowym. W związku z tym wystąpił do organu podatkowego z pytaniem, czy takie wydatki będą mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży akcji przyznanych podatnikowi w ramach programu motywacyjnego.

Organ podatkowy zajął stanowisko niekorzystne dla podatnika, wskazując, że poniesione przez niego wydatki na doradztwo prawne i zastępstwo procesowe niewątpliwie pozostają w związku przyczynowo -skutkowym z przychodem uzyskanym z tytułu odpłatnego zbycia akcji. Bez poniesienia takich wydatków zbycie akcji nie byłoby możliwe. Niemniej jednak, w ocenie organu podatkowego, wskazany związek przyczynowo – skutkowy ma charakter na tyle pośredni, że nie jest możliwe uznanie, iż poniesienie wydatków miało charakter konieczny dla uzyskania przychodu z tytułu zbycia akcji. W konsekwencji przedmiotowe wydatki nie spełniają warunków pozwalających na ich uznanie za koszty uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży przedmiotowych akcji.

Stanowisko organu podatkowego zostało zaaprobowane przez WSA w Poznaniu.

Skutki podatkowe w VAT co do udostępnienia lub oddelegowania personelu spółki dominującej do spółki zależnej - wyrok TSUE z dnia 11 marca 2020 r., sygn. C-94/19.

W stanie faktycznym przedmiotowej sprawy spółka dominująca z siedzibą na terytorium Włoch oddelegowała jednego z członków swojego zarządu do spółki zależnej, gdzie miał objąć stanowisko dyrektora zakładu spółki zależnej. Z tego tytułu spółka dominująca wystawiła na rzecz spółki zależnej faktury obejmujące kwoty odpowiadające kosztom poniesionym przez spółkę dominującą z tytułu zatrudnienia oddelegowanego członka zarządu.

Włoski organ podatkowy uznał, że oddelegowanie członka zarządu do spółki zależnej nie jest świadczeniem usług, a tym samym nie jest objęte opodatkowaniu VAT.

Sprawa została przedstawiona do rozstrzygnięcia przez sąd, który wystąpił do TSUE z pytaniem prejudycjalnym, czy oddelegowanie członka zarządu przez spółkę dominującą do spółki zależnej, w ramach którego spółka dominująca nie uzyskuje wynagrodzenia, a jedynie zwrot kosztów poniesionych w okresie oddelegowania na wynagrodzenie członka zarządu, podlega opodatkowaniu podatnikiem VAT.

TSUE wskazał, że zgodnie z Dyrektywą VAT opodatkowaniu VAT podlega odpłatne świadczenie usług oraz odpłatna dostawa towarów. W analizowanej sprawie należy uznać, że oddelegowanie członka zarządu miało charakter nieodpłatny. Spółka dominująca nie uzyskiwała bowiem wynagrodzenia z tego tytułu, gdyż spółka zależna była zobowiązana jedynie do zwrotu spółce dominującej kosztów poniesionych przez tę spółkę na wynagrodzenie członka zarządu w okresie oddelegowania.

Pakiet Antykryzysowy

W dniu 31 marca 2020 r. w ramach tzw. pakietu antykryzysowego Sejm uchwalił ustawę o zmianie niektórych ustaw w zakresie systemu ochrony zdrowia związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19. Ustawa została tego samego podpisana przez Prezydenta RP i opublikowana w Dzienniku Ustaw pod poz. 568.

Rozwiązania podatkowe zaproponowane w ramach przedmiotowego pakietu zostały omówione na blogu SPCG – https://spcgblog.pl/covid/tarcza-antykryzysowa-uchwalona-analiza-watkow-podatkowych.

Na podstawie ww. ustawy w dniu 31 marca 2020 r. weszły w życie:

• Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 marca 2020 r. w sprawie określenia innych terminów wypełniania obowiązków w zakresie ewidencji oraz w zakresie sporządzenia, zatwierdzenia, udostępnienia i przekazania do właściwego rejestru, jednostki lub organu sprawozdań lub informacji.

Na podstawie tego rozporządzenia termin na sporządzenie sprawozdania finansowego za 2019 rok został wydłużony do dnia 30 czerwca 2020 r., zaś termin na zatwierdzenie sprawozdania finansowego został wydłużony do dnia 30 września 2020 r. Dla spółek giełdowych jest to odpowiednio: 31 maja 2020 r. i 31 sierpnia 2020 r.

• Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 marca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów do sporządzenia i przesłania niektórych informacji podatkowych.

Na podstawie tego rozporządzenia ulega przedłużeniu m.in. termin na przekazanie informacji o umowach zawartych z nierezydentami – zgodnie z nowymi zasadami informacje te powinny zostać przekazane do piątego miesiąca od zakończenia roku podatkowego, za który są sporządzane.

• Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 1 kwietnia 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług.

Na podstawie tego rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2020 r. podatnicy nie będą wykazywali w prowadzonej ewidencji VAT m.in. wysokości podstawy opodatkowania wysokości podatku należnego wynikających z tzw. faktur uproszczonych, tzn. paragonów fiskalnych uznanych za faktury zgodnie z  art.  106e  ust.  5  pkt  3  Ustawy o VAT wystawionych  przy  użyciu  kasy rejestrującej

W dniu 31 marca 2020 r. weszło też w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 marca 2020 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od dochodów związanych z kredytem mieszkaniowym.

Nie będą podlegały opodatkowaniu PIT dochody (przychody) uzyskane od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r. z tytułu umorzonych wierzytelności dotyczących kredytów hipotecznych zaciągniętych na własne cele mieszkaniowe, a także ujemnego oprocentowania kredytów zaciągniętych na własne cele mieszkaniowe w walucie obcej lub w polskich złotych, lecz nominowanych lub indeksowanych do waluty obcej. Zasady te odnoszą się do dochodów (przychodów) dotyczących kredytów udzielonych przez 15 stycznia 2015 r.