Wynagrodzenie dla członka zarządu wynikające z umowy o dzieło stanowi koszt podatkowy spółki, również wówczas, gdy jest on jej udziałowcem - interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 25 czerwca 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.80.2021.4.PB.

Przedmiotem interpretacji był stan faktyczny, w którym to prezes zarządu spółki z o.o. (pełniący tą funkcję na podstawie powołania), będący jednocześnie jednym ze wspólników spółki, podpisał ze spółką umowę o dzieło, na podstawie której zobowiązał się do wykonania na rzecz spółki określonej czynności nie związanej z pełnieniem funkcji w zarządzie. W związku z tym powstała wątpliwość czy wynagrodzenie wypłacone przez spółkę na podstawie powyższej umowy o dzieło stanowi dla spółki koszt uzyskania przychodów. W ocenie spółki, wynagrodzenie to można zaliczyć do przedmiotowych kosztów, gdyż jest kosztem poniesionym w celu powstania lub powiększenia przychodu.

Organ wydający interpretację indywidualną podzielił w całości stanowisko podatnika. W uzupełnieniu wskazał, że w okolicznościach sprawy nie będzie miało zastosowanie wyłączenie, mówiące, że nie są kosztem wydatki związane z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników, którzy nie są pracownikami, z racji faktu, że nie mamy tutaj do czynienia z jednostronnym świadczeniem. Kwoty wypłacane na podstawie powyższej umowy o dzieło stanowią bowiem gratyfikację za wykonane świadczenie w ramach zawartej umowy.

Wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na pokrycie kosztów najmu okazjonalnego nie uprawnia do skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej - interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 5 lipca 2021 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.182.2021.1.MD.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji wnioskodawca oraz jego małżonka dokonali sprzedaży nieruchomości w dniu 25 lutego 2020 r. (którą uprzednio zakupili w dniu 9 sierpnia 2018 r.). Sprzedaż lokalu nie nastąpiła w ramach działalności gospodarczej. Po sprzedaży w/w nieruchomości, wnioskodawca wraz z małżonką w celu „zapewnienia sobie dachu nad głową” zawarli umowę najmu okazjonalnego, na podstawie której byli zobowiązani do ponoszenia kosztów w postaci czynszu najmu. W złożonym wniosku o interpretację wnioskodawca pytał, czy jeżeli środki finansowe uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przeznaczy na pokrycie kosztów czynszu najmu płaconego na podstawie wskazanej wyżej umowy najmu okazjonalnego, będzie mógł skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT.

Dyrektor KIS wskazał, że dla uzyskania możliwości skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej konieczne jest wydatkowanie środków ze zbycia nieruchomości na „własne potrzeby mieszkaniowe”. Katalog wydatków uznanych za wydatki na „własne cele mieszkaniowe” (art. 21 ust. 25 ustawy PIT) jest katalogiem zamkniętym. Poniesienie kosztów „zapewnienia dachu nad głową” w ramach najmu okazjonalnego nie mieści się w tym katalogu. W związku z tym wydatkowanie przez podatnika środków uzyskanych ze zbycia nieruchomości na pokrycie kosztów związanych z takim najmem nie uprawnia do skorzystania z ulgi przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT.

Zwrot kosztów używania samochodu prywatnego w celach służbowych nie stanowi przychodu pracownika - wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 lipca 2021 r., sygn. I SA/Gd 425/21.

Wyrok WSA w Gdańsku został wydany na skutek złożenia przez spółkę – jako płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych skargi na indywidualną interpretację dyrektora KIS w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zwrotem pracownikom kosztów za używanie samochodów prywatnych do celów służbowych. Wnioskodawca zawierał ze swoimi pracownikami umowy dotyczące korzystania przez nich z prywatnych samochodów do celów służbowych, tj. do odbywania przejazdów związanych z wykonywaniem zadań zleconych przez wnioskodawcę. Realizując te zadania pracownicy nie wyjeżdżali poza obszar wskazany jako ich stałe miejsce pracy, a więc nie odbywali podróży służbowych w rozumieniu przepisów prawa pracy.

Na tle w/w stanu faktycznego wnioskodawca zadał pytanie, czy otrzymywane przez pracowników kwoty tytułem zwrotu kosztów używania pojazdów prywatnych do jazd lokalnych (nie będących podróżami służbowymi w rozumieniu Kodeksu Pracy) stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy, od którego wnioskodawca jako płatnik, powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. W ocenie dyrektora KIS, odpowiedź na to pytanie powinna być twierdząca. Jednak ze stanowiskiem tym nie zgodził się WSA, który uchylając zaskarżoną interpretację, wskazał, że zwrot kosztów korzystania przez pracownika z samochodu prywatnego dla celów służbowych powinien być neutralny podatkowo. Pracownik bowiem nie otrzymuje żadnej realnej korzyści majątkowej, ale jedynie zwrot kosztów, jakie poniósł. Tym samym zwrot taki nie stanowi przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu PIT, a pracodawca nie jest zobowiązany do potrącenia, jako płatnik, zaliczek na podatek dochodowy.

Wyrok nie jest prawomocny.

Ukryte przed fiskusem wynagrodzenie za usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT należy traktować jako kwotę brutto - wyrok TSUE z dnia 1 lipca 2021 r., sygn. C-521/19.

Wyrok został wydany w sprawie dotyczącej sporu pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym z Hiszpanii. Hiszpański podatnik prowadził działalność gospodarczą w charakterze agenta artystycznego, która była opodatkowania podatkiem VAT. Płatności na rzecz agenta z tytułu świadczonych przez niego usług były dokonywane przez jego klientów w gotówce. Agent nie prowadził żadnego rejestru, nie wystawiał faktur, nie składał również deklaracji dla potrzeb podatku VAT. Hiszpański organ podatkowy zidentyfikował otrzymywane przez agenta przychody i zażądał zapłaty podatku VAT, uznając, że kwoty otrzymane przez agenta od jego klientów są kwotami netto, do których należy doliczyć odpowiednią kwotę podatku VAT. Podatnik zaskarżył decyzję organów podatkowych, sprawa trafiła przed Sąd Krajowy, który zadał pytanie prejudycjalne do TSUE.

TSUE uznał, że w przypadku, gdy podatnik VAT w wyniku umyślnego działania nie zgłosił administracji podatkowej zaistnienia transakcji podlegającej opodatkowaniu, nie wystawił faktur VAT, ani nie wskazał dochodów osiągniętych z tej transakcji, prawidłowa wykładnia art. 73 i 78 Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. wskazuje, że kwoty uzyskane przez podatnika z tytułu realizacji takiej transakcji stanowią kwotę brutto, tj. cenę, która zawiera już podatek VAT, chyba, że zgodnie z prawem krajowym podatnicy mają możliwość późniejszego przeniesienia i odliczenia VAT, o którym mowa, niezależnie od oszustwa. Odmienna interpretacja podatkowa byłaby sprzeczna z zasadą neutralności, bo podatnik byłby zobowiązany do zapłaty podatku VAT nie mającego pokrycia w kwocie otrzymanej od nabywcy usług.

TSUE zbada, czy polskie przepisy o wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części są zgodne z Dyrektywą VAT - pytanie prejudycjalne NSA w sprawie sygn. I FSK 892/18.

W dniu 27 lipca 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny postanowił skierować pytanie prejudycjalne do TSUE, czy polskie przepisy z zakresu podatku VAT są zgodne z Dyrektywą VAT w zakresie wyłączenia spod opodatkowania podatkiem VAT zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Zadane pytanie dotyczy tego, czy dla wyłączenia spod opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części konieczne jest, aby nabywca był następcą prawnym zbywającego. NSA wskazał, że polska ustawa o VAT nie zawiera warunku zawartego w unijnej dyrektywie VAT, tj. wymagania, by pomiędzy zbywcą a nabywcą istniało następstwo prawne. Ponadto NSA zadał pytanie, czy do zastosowania wyłączenia z VAT konieczne jest przekazanie wszystkich składników zorganizowanej części majątku zbywcy na nabywcę.

O wysokości podatku od silosów rozstrzygnie uchwała siedmioosobowego składu Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt III FSK 1611/21.

W dniu 13 lipca 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny postanowił skierować pytanie prawne do składu siedmiu sędziów NSA, aby ten przesądził, czy obiekty budowlane, takie, jak konstrukcje do magazynowania materiałów sypkich, mogą być uznane za budynek, a nie budowlę w rozumieniu przepisów o podatku od nieruchomości. Powyższe rozstrzygnięcie będzie mieć znaczenie dla wymiaru podatku od nieruchomości w odniesieniu do wykorzystywanych w działalności gospodarczej obiektów typu silosy, zbiorniki itp. Na tle przedmiotowej sprawy pojawił się spór, co do zakwalifikowania w/w obiektów jako budowli lub budynków. W ocenie organu podatkowego, tego rodzaju obiekty stanowią budowle w rozumieniu przepisów o podatku od nieruchomości, zaś podatnik uważał, że winny one zostać zaliczone do budynków. W ocenie NSA, zakwalifikowanie w/w obiektów do jednej z ww. kategorii nie jest oczywiste i wniósł o podjęcie przez poszerzony siedmioosobowy skład NSA uchwały w sprawie odpowiedzi na pytanie, czy obiekt budowlany, będący budowlą w świetle prawa budowlanego, może być dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości uznany za budynek.

Dyrektor KIS może odmówić wydania interpretacji indywidualnej, z uwagi na wydaną wcześniej interpretację ogólną, ale musi wykazać, że zakres pytania podatnika i przedmiot interpretacji ogólnej się pokrywają - wyrok NSA, sygn. akt I FSK 1629/18.

Naczelny Sąd Administracyjny zajął się kwestią odmowy wydania indywidualnej interpretacji podatkowej przez dyrektora KIS, z powołaniem się na fakt wydania wcześniej interpretacji ogólnej przez Ministra właściwego do spraw finansów publicznych w tożsamej sprawie. Wnioskodawca wystąpił do dyrektora KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej na skutek wątpliwości, które powziął w przedmiocie sprzedaży części do wyrobów medycznych i zakwalifikowania ich do odpowiedniej, obniżonej stawki VAT.

Dyrektor KIS stwierdził, że do zdarzeń opisanych we wniosku zastosowanie ma interpretacja ogólna Ministra właściwego do spraw finansów publicznych z dnia 29 grudnia 2015 r. (PT1.050.12.2015.ALX.572), co skutkuje bezprzedmiotowością wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Takie stanowisko podzielił również WSA. Nie zgodził się z tym NSA, stwierdzając, że można mówić o bezprzedmiotowości wydania interpretacji indywidulanej tylko w sytuacji, gdy można stwierdzić tożsamość opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz podstaw prawnych zawartych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z zagadnieniem oraz stanem prawnym wynikającymi z wydanej wcześniej interpretacji ogólnej. W analizowanym przypadku, w ocenie NSA, z przywołanej interpretacji ogólnej nie wynika, by zagadnienie opodatkowania obniżoną stawką VAT dla wyrobów medycznych było w niej rozstrzygane z uwzględnieniem cech lub przeznaczenia części (jego elementów) do wyrobów medycznych.

Wyrok jest prawomocny.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju.

W dniu 19 lipca 2021 r. Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej wydał rozporządzenie, które weszło w życie w dniu 20 lipca 2021 r. Przewiduje ono zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju Spółkę Akcyjną w ramach rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju. Zaniechanie poboru podatku ma mieć zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 czerwca 2021 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

Najważniejsze zmiany w zakresie PIT, CIT, VAT (w ramach Polskiego Ładu).

W dniu 26 lipca 2021 r. na stronach Rządowego Centrum Legislacji opublikowano projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, będącej podstawową częścią programu społeczno-gospodarczego rządu, określanego jako Polski Ład. Planowane zmiany w zakresie opodatkowania mają zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2022 r.

W lipcowej edycji newslettera podatkowego (https://spcg.pl/newslettery/prawo-podatkowe-lipiec-2021/#2) pisaliśmy szczegółowo o pakiecie rozwiązań dla MŚP i strategicznych inwestorów, pakiecie ulg dla biznesu oraz pakiecie rozwiązań dla powrotu kapitału do Polski.

Poniżej przedstawiamy w punktach najważniejsze zmiany w zakresie PIT, CIT oraz VAT.

Najważniejsze planowane zmiany w zakresie PIT:

• podwyższenie kwoty wolnej od podatku z 8.000,00 zł do 30.000,00 zł dla podatników obliczających podatek według skali podatkowej,
• podwyższenie z 85.528,00 zł do 120.000,00 zł progu dochodów, po przekroczeniu którego będzie miała zastosowanie 32% stawka podatku, a nie 17%,
• ujednolicenie stawki składki zdrowotnej do poziomu 9% dla wszystkich podatników,
• likwidacja możliwości odliczenia od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 7,75% podstawy jej wymiaru, a także likwidacja ryczałtowej składki zdrowotnej opłaconej przez przedsiębiorców,
• wprowadzenie ulgi dla osób osiągających przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, których roczne przychody mieszczą się w przedziale od 68.412,00 zł do 133.692,00 zł,
• zmiana zasad opodatkowania przychodów osiąganych z najmu lub dzierżawy, które mają być opodatkowane wyłącznie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Najważniejsze planowane zmiany w zakresie CIT:

• zmiana przepisów dotyczących procedury poboru podatku u źródła (również w PIT),
• zmiana w tzw. estońskim CIT,
• nowe preferencje podatkowe dla Polskiej Spółki Holdingowej,
• zmiana reguł związanych z powstawaniem i funkcjonowaniem podatkowych grup kapitałowych (PGK),
• zmiana przepisów w zakresie ulg na innowacje oraz rozwój biznesu: symultaniczna ulga PI BOX i B+R, ulga na prototyp, ulga na robotyzację, ulga na zatrudnienie innowacyjnych pracowników, ulga na terminal płatniczy, ulga IPO, ulga prowzrostowa, ulga dla podatników inwestujących w alternatywne spółki inwestycyjne, ulga konsolidacyjna (część ulg dotyczy również PIT, jak np. symultaniczna ulga PI BOX i B+R czy ulga na robotyzację),
• nowe rozwiązania mające w założeniu ograniczać nielegalne zatrudnianie pracowników, tj. zatrudniania „na czarno” oraz nieujawnianie części wynagrodzenia (również PIT),
• zmiana przepisów w zakresie cen transferowych (m.in. zmiana zasad podpisywania TPR).

Najważniejsze planowane zmiany w zakresie VAT:

• możliwość tworzenia Grup VAT, tj. umożliwienie wspólnego rozliczania się przez kilku podatników powiązanych ze sobą,
• wprowadzenie możliwości opodatkowania wybranych usług finansowych (dotyczy wyłącznie transakcji B2B),
• szybki zwrot VAT dla określonych podatników,
• zmiana w zakresie wiążących informacji stawkowych (WIS).