Połączenie spółek córek bez wydania nowych udziałów lub akcji jest neutralne podatkowo - wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 lipca 2024 r., sygn. akt III SA/Wa 947/24.

WSA w Warszawie orzekł, iż połączenie spółek córek bez wydania nowych udziałów lub akcji wspólnikom spółki przejmowanej nie powoduje powstania przychodu do opodatkowania podatkiem CIT. W ocenie sądu, takie połączenie nie mieści się w zakresie art. 12 ust. 1 pkt 8d uCIT.

Jak wynika ze stanu faktycznego, z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej wystąpiła spółka matka, która ma 100 proc. udziałów w dwóch spółkach z o.o., w odniesieniu do których z powodów ekonomicznych oraz z uwagi na jednego właściciela podjęto decyzję o połączeniu w trybie art. 515(1) k.s.h. (tzw. połączenie uproszczone). W ocenie wnioskodawcy połączenie takie jest neutralne podatkowo i nie będzie rodziło konieczności zapłaty podatku CIT.

Ze stanowiskiem tym nie zgodził się dyrektor KIS. Wskazał, iż w takiej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 12 ust. 1 pkt 8d uCIT, co skutkuje koniecznością porównania wartości rynkowej majątku podmiotu przejmowanego z wartością emisyjną udziałów (akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki przejmowanej. W sytuacji, gdy nie dochodzi do wydania udziałów (akcji), oznacza to, że cała wartość przejętego majątku stanowi przychód podatkowy.

Z tym stanowiskiem nie zgodził się WSA w Warszawie. Zaznaczył, iż zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8d uCIT opodatkowaniu podlega przychód, czyli nadwyżka ponad to, co wskutek połączenia przekazano w udziałach (akcjach) wspólnikom spółki przejmowanej. W przypadku zaś przedmiotowego połączenia, nie dochodzi do zmiany struktury udziałowej, co skutkuje brakiem przychodu do opodatkowania.

Umowa leasingu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (ZPC) nie jest umową leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1 uCIT - pismo szefa KAS z dnia 9 lipca 2024 r., sygn. DOP4.8221.19.2024 zmieniające interpretację indywidualną.

Szef KAS zmienił z urzędu interpretację indywidualną dyrektora KIS z dnia 26 listopada 2020 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.252.2020.3.AG, uznając, iż umowa leasingu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (ZCP) nie jest umową leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1 uCIT i nie ma do niej zastosowania art. 17f uCIT.

Dotychczasowe stanowisko organów podatkowych kwalifikowało takie umowy jako umowy leasingu, co skutkowało tym, że podmiot będący korzystającym zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne i część odsetkową płaconej raty leasingowej, która dla leasingodawcy (finansującego) stanowiła przychód. Przychodem leasingodawcy nie była natomiast część kapitałowa raty leasingowej. Ponadto korzystający mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu powstałej dodatniej wartości firmy.

W ocenie szefa KAS, zgodnie z uCIT, umowa leasingu to umowa dotycząca środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Natomiast przedsiębiorstwo, jak i jego zorganizowana część, stanowią struktury organizacyjne obejmujące również składniki, które nie mogą być przedmiotem leasingu i które nie podlegają amortyzacji na gruncie uCIT (np. zespół pracowników). Tym samym zawarcie umowy leasingu w odniesieniu do przedsiębiorstwa lub ZCP może zostać uznane co najwyżej za leasing poszczególnych składników majątkowych (tj. tych, które zostały wskazane w treści art. 17a pkt 1 uCIT).

Skorygowanie faktury przez podatnika po tym, jak organ podatkowy zawiadomił go o zamiarze wszczęcia kontroli i wykrył wystawienie tzw. „pustych faktur” nie może być uznane za skuteczne uchylenie się od konsekwencji przewidzianych w art. 108 uVAT - wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2024 r., sygn. akt I FSK 1097/20.

W wydanym wyroku NSA zajął stanowisko, iż skorygowanie przez podatnika wystawionych faktur VAT po tym, jak organ podatkowy wykrył już wystawienie przez niego tzw. „pustych faktur” nie może być uznane za skuteczne uchylenie się od konsekwencji przewidzianych w art. 108 uVAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku, gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Jak wynika z okoliczności faktycznych sprawy, w wyniku kontroli organu skarbowego ustalono, iż u podatnika doszło do wprowadzenia do obrotu tzw. „pustych faktur”, które dokumentowały czynności niemające miejsca, przy świadomym udziale wszystkich uczestników zakwestionowanych transakcji. W konsekwencji uznano, że spółki uczestniczące w tych transakcjach zawyżyły podatek naliczony i zawyżyły podatkowe koszty. Spółki skorygowały zakwestionowane faktury i dokonały korekty deklaracji VAT-7, o czym poinformowały urząd skarbowy. Jako przyczynę wskazały fakt, iż ostatecznie do dostaw nie doszło.

Urząd skarbowy powyższych korekt nie uznał, wskazując, iż miały one miejsce już po wszczęciu kontroli. Spółka się z tym nie zgodziła i wniosła skargę do WSA w Warszawie, który w odniesieniu do sankcji z art. 108 uVAT przyznał rację organowi podatkowemu.

Zarówno WSA w Warszawie, jak i następnie NSA, wskazały wyraźnie, iż podatnik nie może uchylić się od konsekwencji z art. 108 ust. 1 uVAT, jeżeli skorygował fakturę i złożył korekty deklaracji już po wszczęciu kontroli organu skarbowego. Sądy podkreśliły, iż ww. artykuł ma charakter sankcyjno-prewencyjny i ma na celu eliminowanie oszustw podatkowych.

Dopłata dokonana przez jednego wspólnika na rzecz drugiego wspólnika mająca na celu wyrównanie należnego mu udziału w likwidowanej spółce jawnej nie jest przychodem podatkowym - wyrok NSA z dnia 11 lipca 2024 r., sygn. akt II FSK 1342/21.

NSA orzekł, iż środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną (w sprawie – spółki jawnej) z tytułu jej likwidacji nie powodują u niego powstania przychodu podatkowego.

Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpił jeden ze wspólników spółki jawnej, będących osobami fizycznymi. Spółka powstała w wyniku przekształcenia spółki cywilnej tych samych wspólników. Wspólnicy wnieśli do spółki wkłady pieniężne w tej samej wysokości i uczestniczyli w równych częściach, tj. po 50 proc., w jej zyskach i stratach. W trakcie działalności spółka nabyła kilka nieruchomości. Jeden ze wspólników wypowiedział umowę spółki i w związku z tym zawarto porozumienie dotyczące sposobu podziału majątku spółki i rozliczenia się wspólników między sobą z tego tytułu. W ramach podziału majątku spółki każdy ze wspólników otrzymać ma na wyłączną własność część majątku spółki, a z racji nierównej wartości poszczególnych składników majątku, jeden ze wspólników ma uzyskać od drugiego dopłatę w formie pieniężnej.

W ocenie wnioskodawcy, dopłata taka nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej zgodnie z uPIT, gdyż środki te uznać należy za otrzymane z tytułu likwidacji spółki, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 10 uPIT. Ze stanowiskiem tym nie zgodził się dyrektor KIS, wskazując, iż środki te jako przychód z działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Sądy administracyjne obu instancji podzieliły stanowisko podatnika. Jak wskazał WSA w Rzeszowie, w aktualnym stanie prawnym nie ma podstaw do wyłączenia wskazanej dopłaty na rzecz wspólnika wynikającej z podziału majątku likwidowanej spółki z zakresu objętego przepisem art. 14 ust. 3 pkt 10 uPIT. Ponadto, jak dodał NSA, dopłata na rzecz wspólnika nie może być uznana za zapłatę za przeniesienie nieruchomości między wspólnikami (jak twierdził organ podatkowy), gdyż to spółka, a nie wspólnicy, była ich właścicielem.

Raportowanie schematów podatkowych zgodne z prawem UE - wyrok TSUE z dnia 29 lipca 2024 r., sygn. C-623/22.

TSUE wydał wyrok, w którym uznał, iż przepisy unijnej dyrektywy DAC6, która wprowadziła obowiązek raportowania schematów podatkowych przez pośredników oraz podatników uczestniczących w potencjalnie agresywnych uzgodnieniach transgranicznych, są zgodne z prawem UE. W jego ocenie, stopień precyzji i jasności terminologii zawartej w przepisach dyrektywy nie podważa ważności tego aktu prawnego w świetle pewności prawa i legalności.

W ocenie TSUE, okoliczność, iż dyrektywa nie ogranicza obowiązku zgłoszenia organom podatkowym jedynie do dziedziny podatku dochodowego od osób prawnych, nie wpływa na jej ważność w świetle zasad równego traktowania i niedyskryminacji oraz zapisów art. 20 i 21 Karty praw podstawowych.

Dodać w tym miejscu należy, że wyrokiem z dnia 23 lipca 2024 r. w sprawie sygn. K 13/20 Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż przepisy dotyczące raportowania schematów podatkowych (MDR) są niezgodne z Konstytucją w zakresie, w jakim nakładają na doradców podatkowych obowiązek przekazywania organom podatkowym informacji objętych tajemnicą zawodową.

Projekt nowej wersji formularza PIT-8AR.

Ministerstwo Finansów opublikowało projekt nowej wersji formularza rocznej deklaracji PIT-8AR, która będzie miała zastosowanie do dochodów (przychodów) osiągniętych w 2024 r.

Deklarację tą składają do urzędu skarbowego płatnicy zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym. Zmiana podyktowana jest konsekwencją nowelizacji z dnia 26 maja 2023 r., zwanej potocznie „SLIM VAT 3”, która wprowadziła również zmiany w uPIT (w tym nowy art. 30b ust. 1 pkt 5 uPIT, dotyczący m.in. rozliczenia dochodów z umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych oraz nowy art. art. 30a ust. 2a uPIT wprowadzający nowy rodzaj przychodu zaliczanego do źródła z kapitałów pieniężnych – przychód z wykupu przez emitenta obligacji, od których są należne świadczenia okresowe).

Nowe wzory wniosków o wydanie interpretacji ogólnej i indywidualnej.

W dniu 8 sierpnia 2024 r. w życie weszły dwa rozporządzenia Ministra Finansów z 31 lipca 2024 r. w sprawie: wniosku o wydanie interpretacji ogólnej (ORD-OG) oraz wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (ORD-IN).

Rozporządzenia wydano przede wszystkim z powodu zmiany od dnia 1 lipca 2023 r. adresu siedziby Dyrektora KIS, który widnieje na dotychczasowym wzorze wniosków. Ponadto w części D formularza ORD-OG oraz F formularza ORD-IN wprowadzono dodatkowo możliwość wyboru sposobu zwrotu nienależnej opłaty za wniosek na rachunek bankowy, z którego dokonano opłaty.

Na nowych formularzach wprowadzono również możliwość wskazania rachunku zagranicznego dla zwrotu opłaty.