Nieodpłatne ustanowienie służebności przesyłu nie wiąże się z powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń - wyrok NSA z dnia 14 sierpnia 2019 r., sygn. II FSK 3396/17.

Zgodnie z przedmiotowym wyrokiem ustanowienie nieodpłatnej służebności przesyłu na rzecz spółki prowadzącej działalność gospodarczą z wykorzystaniem gazociągów usytuowanych na nieruchomościach należących do podmiotów trzecich nie skutkuje powstaniem po stronie tej spółki przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

NSA zgodził się w tym zakresie z argumentacją przedstawioną przez spółkę, która wskazała, że nie można mówić o powstaniu przychodu, skoro przedmiotowa służebność na podstawie przepisów kodeksu cywilnego z samej swej istoty może zostać ustanowiona nieodpłatnie lub na zasadzie swobody umów strony mogą ustalić taką nieodpłatność.

Przedmiotowy wyrok jest kolejnym rozstrzygnięciem NSA prezentującym stanowisko korzystne dla podatników. Podobna opinia została wyrażona w wyroku NSA z dnia 29 września 2017 r. (sygn. II FSK 2541/15) oraz wyroku NSA z dnia 20 września 2017 r. (sygn. II FSK 2217/15). Niemniej jednak warto podkreślić, ze stanowisko NSA nie jest w analogicznych sprawach jednolite. Przykładem tego może być niedawne orzeczenie NSA z dnia 25 kwietnia 2019 r. (sygn. II FSK 1309/17).

Różnica pomiędzy wartością poręczenia uzyskanego a wartością poręczenia udzielonego stanowi przychód z tytułu częściowo odpłatnego świadczenia - wyrok NSA z dnia 31 lipca 2019 r., sygn. II FSK 2908/17.

Stroną w sprawie była spółka, która udzieliła na rzecz drugiej spółki z grupy (spółki powiązanej) poręczenia zobowiązań z tytułu kredytu bankowego. Jednocześnie wzajemnie ta druga spółka udzieliła na rzecz pierwszej poręczenia zobowiązań z kredytu bankowego. Wartość poręczenia udzielonego przez drugą spółkę na rzecz pierwszej była wyższa niż wartość poręczenia udzielonego przez pierwszą spółkę na rzecz drugiej.

W związku z tym pierwsza ze spółek wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji określającej konsekwencje podatkowe wskazanej powyżej sytuacji. Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym przez spółkę, pomimo niższej wysokości udzielonego przez nią poręczenia przedstawiona sytuacja nie powinna skutkować powstaniem po jej stronie przychodu do opodatkowania. Spółka wskazała, że nieodpłatne świadczenie występuje w sytuacji, gdy uzyskanie tego świadczenia nie skutkuje powstaniem po stronie podmiotu uzyskującego obowiązku spełnienia świadczenia ekwiwalentnego. W omawianej sytuacji natomiast poręczenia udzielane sobie wzajemnie przez obie spółki powinny być uznane za świadczenia ekwiwalentne. W związku z tym brak jest podstaw do uznania świadczenia w postaci poręczenia jako świadczenia nieodpłatnego.

Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Wskazał, że co do zasady poręczenia udzielane wzajemnie przez podmioty powiązane powinny być uznane za świadczenia ekwiwalentne. Jednak w sytuacji, gdy wartość jednego z wzajemnych świadczeń jest niższa niż wartość świadczenia drugiej strony, podatnik uzyskujący świadczenie o wyższej wartości powinien rozpoznać przychód w wysokości różnicy pomiędzy wartością świadczenia przez niego uzyskanego a wartością jego wzajemnego świadczenia.

Stanowisko organu podatkowego zostało w pełni potwierdzone przez NSA.

Rozliczenie nakładów z tytułu prac adaptacyjnych wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby prowadzenia działalności zwolnionej z VAT stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT - wyrok NSA z dnia 1 sierpnia 2019 r., sygn. I SA/Kr 1325/18.

Sprawa dotyczyła spółki, która (jako dzierżawca) zawarła z podmiotem trzecim umowę dzierżawy pomieszczeń, które miały być wykorzystywane na potrzeby jej działalności gospodarczej, podlegającej zwolnieniu z opodatkowania VAT.
Spółka poniosła wydatki na prace adaptacyjne i projektowe w zajmowanych pomieszczeniach oraz ich wyposażenie. Wydatki związane z pracami adaptacyjnymi zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych spółki, jako inwestycja w obcym środku trwałym i podlegały amortyzacji dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Ze względów biznesowych spółka zmuszona została przerwać prowadzenie działalności w dzierżawionych pomieszczeniach. Spółka zawarła z wydzierżawiającym porozumienie w sprawie rozwiązania umowy dzierżawy, regulujące również zasady rozliczeń z tytułu dokonanych prac adaptacyjnych, na podstawie którego nakłady te miały zostać nabyte przez wydzierżawiającego. Z tego tytułu spółka wystawiła na wydzierżawiającego fakturę VAT z wykazaną stawką podatku 23%.

Spółka powzięła wątpliwości, czy przeniesienie nakładów inwestycyjnych związanych z prowadzoną przez spółkę działalnością zwolnioną z VAT powinno podlegać opodatkowaniu VAT stawką 23%, czy też być traktowane jako dostawa towarów wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby prowadzenia działalności zwolnionej z opodatkowania VAT, która podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.

Organ podatkowy zajął stanowisko niekorzystne dla spółki, które to stanowisko zostało podzielone przez NSA. Zgodnie z oceną NSA, w analizowanym stanie faktycznym rozliczenie nakładów z tytułu prac adaptacyjnych w dzierżawionych pomieszczeniach stanowi świadczenie usług niepodlegające zwolnieniu od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.

Opłata motywacyjna należna za zawarcie bądź przedłużenie umowy o współpracy może podlegać opodatkowaniu VAT - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 sierpnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.206.2019.4.MS.

Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpiła spółka prowadząca działalność w branży motoryzacyjnej. W celu pozyskania lub utrzymania kontrahentów spółka planowała wypłacanie na ich rzecz jednorazowej opłaty motywacyjnej o charakterze bezzwrotnym. Opłata motywacyjna miała na celu zachęcenie kontrahenta do zawarcia bądź przedłużenia umowy ze spółką i wykonywania obowiązków z niej wynikających.

Spółka powzięła wątpliwości, czy powyższa czynność w postaci przyznania opłaty motywacyjnej na rzecz kontrahentów powinna podlegać opodatkowaniu VAT. W stanowisku zaprezentowanym we wniosku o wydanie interpretacji spółka wskazała, że przedmiotowa opłata stanowi w świetle przepisów Ustawy o VAT wynagrodzenie z tytułu usług świadczonych na rzecz spółki przez kontrahenta i tym samym podlega opodatkowaniu VAT.

Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem podatnika, wskazując, że w omawianej sytuacji występuje wyraźny związek wypłacanej przez spółkę opłaty motywacyjnej ze wzajemnym zachowaniem kontrahenta, tzn. zawarciem bądź przedłużeniem umowy o współpracy. Kontrahent zobowiązując się do zawarcia bądź przedłużenia umowy ze spółką, a nie z innym podmiotem, świadczy na rzecz spółki czynność, którą można zaklasyfikować jako usługę. W konsekwencji otrzymana przez kontrahenta od spółki opłata motywacyjna powinna być oceniana jako związana z określonym zachowaniem kontrahenta, stanowiącym usługę świadczoną na rzecz spółki, a zatem stanowi wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT.

Konsultacje podatkowe w sprawie kart paliwowych.

Dnia 1 sierpnia 2019 r. Ministerstwo Finansów opublikowało zawiadomienie o rozpoczęciu konsultacji podatkowych w sprawie opodatkowania VAT transakcji realizowanych przy wykorzystaniu kart paliwowych. Celem konsultacji jest opracowanie zasad, na podstawie których podatnicy będą mogli dokonywać klasyfikacji transakcji realizowanych przy wykorzystaniu kart paliwowych jako dokonywanej na rzecz użytkownika karty: (i) dostawy towarów lub świadczenia usługi albo (ii) świadczenia usługi finansowej. Opinie w ramach konsultacji należy przesłać w terminie do dnia 1 września 2019 r.

Konsultacje są efektem wyroku TSUE z dnia 15 maja 2019 r. w sprawie C-235/18 Vega International, zgodnie z którym udostępnienie przez spółkę dominującą kart paliwowych spółkom zależnym, może zostać uznane za usługę udzielania kredytu zwolnioną z VAT.

Umowa o współdziałanie podatnika z Szefem Krajowej Administracji Skarbowej.

W dniu 31 lipca 2019 r. został ogłoszony projekt ustawy o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych, który zawiera m.in. przepisy wprowadzające nowy mechanizm współpracy podatników z Szefem KAS, tj. umowę o współdziałanie.

Zgodnie z projektowanymi przepisami, wniosek o zawarcie takiej umowy będzie mógł złożyć podatnik, u którego wartość przychodu podatkowego w poprzednim roku podatkowym przekroczyła równowartość 50 mln EUR. Przed zawarciem umowy podatnik będzie musiał poddać się audytowi przeprowadzonemu przez organy podatkowe. Dodatkowo w trakcie obowiązywania umowy podatnik będzie poddawany cyklicznemu audytowi monitorującemu. Umowa taka będzie mogła być zawierana na czas nieokreślony, z możliwością jej wypowiedzenia przez podatnika w każdym czasie.

Zawarcie takiej umowy ma skutkować dla podatników m.in. z następującymi korzyściami:

• podatnik będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych lub do nienaliczania tych odsetek, w przypadku złożenia deklaracji lub jej korekty w celu uiszczenia zaległości podatkowych wykazanych w ramach audytu;
• możliwość wszczęcia postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe za okres objęty audytem zostanie wyłączona;
• wyłączony zostanie obowiązek raportowania schematów podatkowych (MDR) innych niż schematy podatkowe transgraniczne dla podatników jako korzystających.

Zgodnie z założeniami nowe przepisy mają wejść w życie z dniem 1 lipca 2020 r.