Warunki transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi mogą odbiegać od warunków przyjmowanych przez podmioty niepowiązane - yrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 sierpnia 2020 r., sygn. I SA/Sz 115/20.

Przedmiotem sporu pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym była kwestia rynkowego charakteru cen, po których polska spółka kupuje towary od podmiotu z grupy. Zdaniem organu przyjęta w transakcjach marża w wysokości 1% nie miała charakteru rynkowego. W związku z tym organ oszacował spółce dochód, korygując wykazane przez nią koszty uzyskania przychodu. Organ II instancji zmienił zaskarżone przez podatnika rozstrzygnięcie jedynie w zakresie wysokości marży przyjętej jako rynkowa.

Omawianym wyrokiem sąd uchylił decyzję organu II instancji. W uzasadnieniu wskazano, że dokonując porównania warunków transakcji zawieranych przez podmioty powiązane z podobnymi transakcjami zawieranymi przez podmioty niepowiązane, należy mieć na uwadze, iż różnice między parametrami jednych i drugich operacji gospodarczych mogą być wynikiem ich specyfiki ekonomicznej, wynikającej np. z różnego rozkładu kosztów, ryzyka, funkcji, uwarunkowań formalnych itp. Dlatego stosując metodę porównawczą nie można poszukiwać idealnie porównywalnych transakcji dokonywanych przez podmioty niepowiązane. Ocena rynkowego charakteru transakcji powinna zatem uwzględniać dopuszczalne różnice pomiędzy warunkami transakcji z udziałem podmiotów powiązanych i niepowiązanych. Jak wskazał sąd, nie można ona być dokonywana wyłącznie przez proste przeniesienie ceny bądź marży z transakcji zawartej pomiędzy podmiotami niezależnymi, bez jednoczesnej oceny porównywalności warunków tych transakcji. Organ podatkowy, opierając się na danych porównawczych, powinien zatem przede wszystkim wykazać miarodajność porównywanych transakcji i podmiotów, a przez to odnieść się także do funkcji i strategii gospodarczych stosowanych przez podmioty, również w kontekście oceny znaczenia tych czynników dla możliwości porównania.

Wyrok jest nieprawomocny.

Wydatki na nabycie niektórych usług inżynieryjnych świadczonych przez podmiot powiązany podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT - interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z 24 sierpnia 2020 r., sygn. 0111-KDWB.4010.1.2020.2.KK.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów m.in. koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze poniesione na rzecz podmiotów powiązanych, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% EBITDA, przy czym przepis ten ma zastosowanie tylko do nadwyżki powyżej 3 mln zł. Ustalenie, jakie usług mieszczą się w zakresie tego przepisu rodzi wiele wątpliwości.

Przedmiotem omawianej interpretacji była ocena na gruncie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT nabywanych przez wnioskodawcę usług, takich jak administrowanie systemami informatycznymi i prace związane z projektami wdrożeniowymi systemów informatycznych (łącznie określone przez wnioskodawcę jako „usługi teleinformatyczne), a także planowanie i ustalanie cen zakupów surowców oraz kontrola rachunków materiałowych w celu zapewnienia i zagwarantowania odpowiednich cen kosztów i zużycia materiałów (łącznie określone przez wnioskodawcę jako „usługi inżynieryjne”).

Organ uznał, że usługi określane jako „usługi teleinformatyczne” nie mieszczą się w zakresie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, natomiast „usługi inżynieryjne” noszą cechy charakterystyczne dla usług doradczych, badania rynku oraz zarządzania i kontroli, w związku z czym podlegają ograniczeniom z tego przepisu.

Podatnik ma prawo zdecydować, w jakiej kolejności zbywa udziały w celu umorzenia - interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 sierpnia 2020 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.478.2020.1.MST.

Przedmiotem interpretacji były skutki podatkowe planowanego przez wnioskodawcę zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością celem umorzenia. Czynność taka skutkuje powstaniem przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym, przy czym przychód z tytułu zbycia udziałów pomniejsza się o koszt uzyskania przychodu uzależniony od sposobu nabycia udziałów. W stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji wnioskodawca dysponował udziałami, które obejmował w różny sposób, w związku z czym powziął wątpliwość co do tego, w jaki sposób dla celów podatkowych powinien ustalić kolejność zbycia udziałów.

Dyrektor KIS uznał, że ustalenie kolejności zbycia udziałów zależy od tego, czy podatnik zna daty nabycia lub objęcia zbywanych udziałów i ich cenę. Jeżeli taką wiedzę posiada, to wówczas ma prawo zdecydować o kolejności zbycia udziałów. Jeżeli jednak nie jest możliwa identyfikacja zbywanych udziałów, czyli brak jest możliwości ustalenia daty i ceny ich nabycia, to wówczas przyjmuje się zasadę, że udziały te są zbywane według kolejności, począwszy od najwcześniej nabytych.

Kwota subwencji otrzymanej w ramach Tarczy Finansowej PFR nie stanowi podstawy opodatkowania VAT - interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 sierpnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.399.2020.2.RG.

Rozliczenie subwencji otrzymywanych w ramach programu Tarcza Finansowa PFR rodzi wiele wątpliwości. Należą do nich skutki podatkowe otrzymania subwencji na gruncie podatku VAT. W omawianej interpretacji organ odpowiedział na pytanie, czy otrzymaną subwencję podatnik ma obowiązek uznać za podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od której powinien być naliczony oraz zadeklarowany należny podatek od towarów i usług. Wątpliwości wnioskodawcy wynikały z faktu, iż zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o CIT uzyskane przez podatnika dotacje i subwencje mające wpływ na cenę sprzedawanej usługi lub towaru stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dyrektor KIS potwierdził, że ponieważ subwencja nie stanowi dopłaty do cen konkretnych usług lub towarów sprzedawanych przez podatnika, lecz jest przeznaczona na finansowanie jego bieżącej działalności, to nie stanowi ona podstawy opodatkowania VAT.

Założenia obszernej nowelizacji ustaw o PIT i CIT

Na stronach internetowych Rządowego Centrum Legislacji opublikowano informację o założeniach projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw.

Zmiany mają mieć szeroki zakres i obejmować m.in.:

a) w zakresie CIT

• podwyższenie limitu przychodów z bieżącego roku podatkowego z 1,2 mln euro do 2 mln euro uprawniających do korzystania z obniżonej 9% stawki podatku CIT;
• nadanie spółce komandytowej statusu podatnika podatku dochodowego;
• ograniczenie możliwości rozliczania strat w sytuacji w której podatnik przejął inny podmiot lub do podatnika wniesiony został wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub wkład pieniężny, za który podatnik nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa;
• opodatkowanie przez likwidowaną spółkę majątku rzeczowego wydanego na rzecz jej wspólników (akcjonariuszy) tytułem podziału majątku likwidacyjnego;
• zbliżenie zasad ustalania wysokości odpisów amortyzacyjnych określonych w przepisach ustawy CIT do zasad określonych w przepisach ustawy o rachunkowości;
• doprecyzowanie przepisów dotyczących limitowania nadwyżki kosztów finansowania dłużnego;
• ograniczenia w zakresie możliwości manipulowania wysokością stawki amortyzacyjnej w sytuacji, gdy podatnik korzysta ze zwolnienia;
• przeniesienie obowiązku rozliczenia podatku z tytułu zbycia udziałów w tzw. spółkach nieruchomościowych ze sprzedawcy na spółkę nieruchomościową;
• rozszerzenie zakresu transakcji podlegających weryfikacji pod kątem zgodności z zasadą ceny rynkowej, w szczególności w przypadku gdy rzeczywisty właściciel (beneficial owner) ma siedzibę w tzw. „raju podatkowym”, oraz zwiększenie obowiązków dokumentacyjnych dla takich transakcji (ceny transferowe);
• wprowadzenie obowiązku sporządzania i podania do publicznej wiadomości polityki podatkowej za rok podatkowy przez podatników podatku CIT;

b) w zakresie PIT

• ograniczenie w zakresie możliwości manipulowania wysokością stawki amortyzacyjnej w sytuacji, gdy podatnik korzysta ze zwolnienia;
• zbliżenie zasad ustalania wysokości odpisów amortyzacyjnych określonych w przepisach ustawy PIT do zasad określonych w przepisach ustawy o rachunkowości;
• likwidację tzw. ulgi abolicyjnej.

Projekt ustawy ma zostać przyjęty przez Radę Ministrów jeszcze w trzecim kwartale 2020 r.